BAHARI UNDA MACAL SAKALINYA

Pas kamarian tu si Hakim awan Alay batamuan di pasar hoktong, imbah tu nang badua ni bajanjian, “Lay, jam 22:00 malam kena, kita tulakan ke pasar iwak lah,,, kena ikam, kami ambili…!!” “jangan kim,,jam 22:00 tu, unda takutan abah balum guring, jam 23:00 ja gin, kena hadangi dimuka rumah lah” “iya kah, lay, aja gin” si Hakim manyahuti. Aku, zainal hakim, ahmadi, heri kami nang belima nih saban malam rancak tulakan ke pasar iwak nang ada di banjar raya situh, tapi jangan salah faham dululah, buhan kami tu kada handak macam-macam pang, kada pacang bamainan atawa baapaan kaya kakanakan nang lain tuh. Kami kasana handak mangumpulakan iwak–iwak nang guguran pada wadahnya. Bubuhan nang bagawian disitu tu nah, pasnya maangkuti iwak nang diambil matan kapal-kapal buhan nelayan di pelabuhan,imbahtu dibawa ka pasar iwak gasan ditimbangi. Jadi iwak-iwak nya tadi tuh diangkuti lawan wadah iwak. Ngaran wadahnya tu BASKET, lain basket nang rancak gasan olah raga tu pang buhannya ai,…!!!, jadi lantaran andakannya matan palabuhan wan pasar iwak tadi jauh banar, imbahanu iwaknya ada nang guguran, kada banyak pang lah, saikung atawa dua ikung ja, tapi itu gin amun dikumpulakan banyak jua jadinya, daripada tabuang-buang dijajaki urang, baik kami ambili kalu, imbahnya kami jual iwaknya lawan acil-acil, ada acil Simas wan acil Irus nang rancak manukari, sidin tu katuju jua mangumpulakan iwaknya. “berapa ulihan hari ini lay?” si Madi batakun. “ 5 ribu,” ujar ku. “ aku jua 5 ribu” Zainal manyahuti. “ aku 7 ribu” ujar Heri kehimungan “ kam pang kulihan berapa kim, napa badiamja…?” aku manakuni. “ saribu ja , lay ai”pina lamah ja inya bapander. “ hah napa kaya itu, maka tadi ikam kulihan banyak iwaknya…?” rasa kada parcaya nah. “ hi’ih, tadi pas aku handak manjual awan acil Simas, jer acil Simas iwaknya ampun sidin sudah banyak, jadi tapaksa aku jual iwaknya awan acil irus” pina habang ja muhanya si Hakim nih. “ayu nah kita datangi acil irusnya, kita ambil ja gin iwak ikam tadi, jangan samantang kita ni kakanakan lah…imbah tu sakahandak mambunguli, Tadi iwak ikam tu pas ditimbangi ada 3 kg kalu,…? Dibayari sidin saribu ja lah,…? Napa jadi saribu ja, maka mun 3 kg sidin manjualnya kawa payu 15 ribu” sarik sudah aku nah. “biar aja gin, lay,,,dari pada kada payu lalu pang, kena kaka ku sarik, amunnya aku bulik kada mambawa duit lalu” ujar Hakim manyabari. “kada kawa nang kaya itu pang, ayu nah,..!! kita datangi acil Irusnya, kena unda nang mahadapinya, kada usah gair buhan ikam. Kena iwak ikam tu, aku nang manjualnya bakuliling baisukan kah kena, ni nh ambil duitku 5 ribu gasan ikam” sambil aku julung duitku nang 5 ribu di kantong baju. “ kada usah gin lay lah,..!! isuk ikam sakulah, kena ikam pulang nang disariki abah kam” ujar hakim pina gair inya. Singkat kesah, tatap haja aku karasi handak maambil iwak pun Hakim di wadah acil Irus nang manukari iwaknya murah banar. Kaputinganya imbah kami datangi acil Irusnya sarik banar wan kami. “ aja nah ambil iwak buhan ikam, bulikakan duit ku tadi, mudahan buruk iwaknya man kada payu” sambil manyumpah sidin. Imbahtu iwaknya aku ambil, kami bajauhan. Nang kaya rajin jua buhan kami bulik karumah sakira jam 5 subuh. Imbah sampai dirumah aku guring satumat, sakira jam 6 baisukan aku bangun dah. “ hari ini kada usah baulah wadai gin lah” ujar abah menyuruhi mamaku. “ jadi ikam baisukan ni kada usah bakuliling bajual wadai, kam sungsungi tulak sakulah ja, karana hari ni, pamulaan masuk sakulah lo, rajintu badahuluan barabut bangku nang pamukaan, ayu lakasi tulak lah,..” ujar mamaku manyuruh. “Tapi ulun handak bakuliling bajual iwak dulu ma ai, kena iwaknya buruk” ujarku manyahuti. “ iwak siapa,…? Napa kada dijual awan acil Simas” mamaku pina mangancang sadikit. “Acil simas kada mau manukari, jer sidin iwak aku banyak ja sudah” “ kada bulih,..!!, kena mama di sariki abah ikam, amun ikam talambat sakulah” ujar mamaku. “sayangnya pang iwaknya ma ai,..ulun uyuh mangumpulakan” Biar aku baucap kaya itu, tatap ja kada di bariakan bajualan iwak tu. Tapi ngarannya si Alay ni jua, biar di tangati gin tatap ja inya bukah, tulak bajualan iwak, wan untungnya iwak nang ulun bawa bakuliling ni ditukari urang jua kaputingannya. Tahulah pian,..? ulun kulihi berapa…? 15 ribu duitnya. Nah lo payu ja dijual 15 ribu. Jadi dasar talalu acil Irus nih, iwak nang banyak tuh handak ditukari saribu ja. Tapinya pulang lah, lantaran karamian bajualan iwak, aku jadi talambat datang kasakulahan, dapat bangku nang pambalakangan, imbahtu kadeda nang hakunnya duduk awan aku nah,.. nang kaya itu pang dah jadinya” KANAKAN MACAL”. Jangan diturutilah buhannya ai,..!! Pas dirumah abahku datang bulik bagawi, langsungja sidin batakun” dapat duduk di mananya kam nak…?, dimukalah atawa ditangah kah” jer abahku batakun. “heeee, duduk di pambalakangan bah aiii…” aku manyahuti sambil batunduk. Pinanya muha sidin kada nyaman pang mandangar, tapi sidin badiamja, imbahtu bajauh ai lagi sidin. Abahku tu mulai bahari kada bisa manyanyarik lawan kami, apalagi bapander kasar, kada bisa jua mamukuli anak kaya urang. Lantaran kaya itu, rasa salah jua pang aku, tapi amun kada dijual iwak nih pasti ai dah buruk, dirumah kada baisian kulkas, imbah tu pulang sudah tajanji wan Hakim manjualakan iwaknya. Selawasan bakawanan kami ni kada bisa manyalahi janji, pa lagi awan buhan kami nang balima nih. Imbah malamnya aku kada kawa guring, bulang bulik maitihi jam dinding ja, maka sudah jam 23:00 pinanya. Abahku kada guring jua sakalinya, pinanya sidin baistilah manjagai aku supaya kada kawa tulak ka pasar iwak nang kaya rajin tuh. Niatku sabujurnya malam ini handak manjulung ulihi duit bajual iwak nang 15 ribu gasan Hakim. Pastija kawananku ni balisah mahadangi. Kada lawas tadangar ada suara pina gamaaat ja, di parak lalungkang rumahku. “ Lay,…Alay,…!!” sakalinya abahku ni langsung ja badiri, ancap sidin mambuka lalungkang. “ Alaynya kada ku bulihi bajalanan, bulikan ja buhan ikam nih, kanakan batangah malaman balauran ja masih, harusnya guringangan buhan ikam nih, isuk sakulahan,..!!” ujar abahku maucapi buhannya. “abah, ulun mandapti buhannya dululah satumat,..ulun handak manjulung duit Hakim” ujar ku bagimitan. “ kada bulih, isuk ja gin,…!!” pina mangancang sidin. Malihat kaya itu aku kada wani jua kaputingannya. Di masigit pina tadangar urang adzan subuh, aku langsung tabangun imbahnya, tapi kada kaya rajin tu, pas aku kadapur, kulihati pina kadeda wadai apam basusun di atas nyiru( wadah gasan mandak wadai) gasan bajualan hari ni. “ mama kada baulah wadai apam kah pian,…?” ujar ku manakuni mama. “ ditangati abah nak ai, ujar abah kita kada usah bajualan wadai apam lagi, kena talambat pulang ikam tulak sakulah, tapinya ikam kada bulih lagi tulakan ka pasar iwak tuh,…” mamaku mamadahi. Jadi imbah kajadian nang itu, aku lawas kadeda lagi batamuan awan buhan kawanan ku nang baampat tuh. Sampai ada pas baisukan tu, bakajutan buhan kawananku ni cungul datangan, tapi kulihati pinanya batigaan ja, asa bagaritik jua pang hati, ada nangapa nih. “Allay” “allay” “allay” pina baracap buhannya mangiyau aku. “ Ada nangapa buhanya, pina kaya disasahi hantu,…!!” ujarku asa takajut jua. “ Hakim mati,…!!” ujar Zainal ( sabujurnya nang pas tu” maninggal” pang, tapi nang ngarannya kami balum dilajari, kaya apa panderan nang baik tu, jadinya kaya itupang dah) “Haahh,…bujurankah,…?” asa kada parcaya aku mandangar. “Ayu nah, lay,.., kita tulakan ka rumahnya” buhannya manggasak mambawai. Mandangar kaya itu, kami langsung ja tulakan, bujurai sakalinya di rumah si Hakim nang halus banar tuh, sudah pina banyak urang. Ada nang badudukan ja, ada nang mambaca yasin, ada jua nang manangisan. “Hakim jangan mati…, hakim jangan mati…, hakim jangan mati…” balilihan banyu mataku, sambil babuli-bulik baucap kaya itu. Tapi tatap ja awak si Hakim ni kada sing garakan. “ Hakim bangun pang,..! Ini aku bawakan nah duit ikam samalam 15 ribu” “ Hakim bangun kiiim” rasanya handak siup aku dah. Hakim maninggal lantaran di suduk urang baampat(4) nang lagi mabukan.di wadahnya situ jua, sabujurannya urang nang baampat nih, asalnya bakalahi awan kakanya Hakim, imbahtu si Hakim datang handak manulungi, tapi dasar nasibnya kada baik, bujurja kakanya kawa sampat bukah, kaputingannya si Hakim nang takana gatahnya, batuhuk inya dihajar buhannya sampai inya mati, kadeda pulang nang wani manulungi inya, balalu ai mati si Hakim surangan. Kami managisan baampat-ampat, rasa kada karuan sudah pinanya. Bujurja buhan kami nih macal, katuju mahaur urang, manyuntan buah mangga, maambil wadai diwarung kada bapadah, tapi amun urusan bajanji kada suah kami tapahual. Barasa banar kami kahilangan kawan nang rajin tu manjagai, malawanakan amun ada nang pina macam-macam. Ada kesah nang rami, pas masih ada si Hakim,.. aku hari itu barasa sadih banar, kada sing bunyian, maka pas takumpulan wan nang baampat nih. “kanapa ikam lay?” ujar Hakim batakun “ aku sarik kim ai,..tadi disakulahan di suruh ibu agama, bu Tini, badiri dimuka kelas, lantarannya aku kada hafal do’a iftitah” ujar aku manyahutinya. “ ikam kada mahafalikah dirumah, lay,…?” si Hakim, pina malawanakan ibu Tini. “ aku kada tahu,…!! wan jua kadeda nang mamadahiku. sakalinya ada tugas mahafal, samalam tu lo aku kada turun sakulah, makanya aku kada tahu” ujar ku manyahuti Hakim. “ beh biasa ja tu,…lay,,,nang lain gin rancak jua kaya itu, didirikan di muka kelas” mahibur si Hakim nih. “ amunnya dihukum badiri ja aku kada papa ai kim ai,…tapi nang kada manyamani tu, sidin samalam tu manyambati aku jua, jer sidin ikam tu sudah miskin, awak pina rigat, macal pulang, handak jadi nangapa ikam…? Palingan pacangan miskin jua kaya kuitan kam tu”. Ujar ku sambil pina handak manangis. “ amunnya aku nang disambati kaya itu, kawaja aku manahani, tapi amunya kuitanku nang disambati, nyataja aku sarik” pina habang muha buhannya imbah mandangar kaya itu. kabalujuran aku wan ibu Tini, rumah sidin tu parak ja wan rumahku, jadi kami betatangga sabujurnya, maka am sidin tahu kuitan ulun urang susah. “ Oh kaya itu kah,..lay,..? amun nya ikam di sambati kaya itu lay ai, sama ja manyambati kami jua. Aja kaya ini ja nah, malam nih lah jam 2 an kita bakumpulan di rumahku. Kita balas ja dah sidin tu” ujar hakim pina sarik jua inya. Singkat kesah, kami sakira jam 2 datangan karumah Hakim. “ umpati aku lah, wahini jua kita karumah ibu Tini” ujar Hakim baucap. Kada banyak pander buhan kami tulakan kawadah sidin, kulihati si Hakim ni pina mambawa TENG halus( wadah bensin), asalnya aku kada tahu apa isinya. Lantaran wayah tu pina kadap harinya wan jua wayah tu jam 2 an sudah, sunyi banar pulang. Hakim manyuruh kami jangan tapi tumbur jer,.!! .inya bagimitan bakuliling rumah ibu Tini, sambil manumpahi isi teng nang dibawanya tadi. “ mana koreknya her?” ujar Hakim Rupanya si Hakim handak manyucul rumah ibu Tini. Tapi untungnya korek api nang dibawa Heri kada mau banyala, lantaran basah sakalinya. Sampai habis koreknya kada mau sing nyalaan. “ Kita cucul ja dah rumah sidin nih, maher banar manyambati urang, samantang sugih pang,..” ujar hakim manggarunum inya. “ Jangan kim, rumahku parak wan sidin, timbul rumahku umpat jua gusang,…” aku hanyar ja sadar nang kaya itu jadinya. “ yaahhh koreknya habis,,,kaya apa ikam ni her,..disuruh mambawa korek api, nang basah nento ikam bawa, bensinku makaam habis dah di tumpah”. Ujar Hakim pina sarik inya. “ aduh…sakit parut aku nah,…!! Aku bulik badahulu lah, handak bahera…. Nah, mencret saku aku nih.” ujar zainal pina takuringis inya. Imbah mendangar ucapan zainal, Hakim pina takurihing inya. “ jangan nal,..!! Jangan bulik ikam” Hakim takurihing, model kaya dapat ilham tu nah. “ tapi aku sudah kada tahan lagi Kim ai” ujar zainal sambil maingkuti parutnya. “ ikam baheranya di sini ja,,,!! tuhh nah di wadah sapatu bu Tini. Imbah tuntung ratakan lah sampai kasandal sidin jua,..” ujar hakim takulikik tatawa inya. Wkkakkkkkkkkkkaaakkk kada tahan lagi dah kami imbahnya lucut tatawaan barataan. Pas jua ai isuknya tumbur sakampungan, mandangar ibu Tini bakuciak sing nyaringan, imbah malihat batuyuk eeee di sapatu, sandal, pai kalantai jua bahamburan. Nah Itu pang kalakuan aku wan kawanku Hakim wan nostalgia awan kawananku nang baampat tuh. Amun maingati nang itu ada rasa salah jua pang aku wan ibu Tini, mudahan sidin maampuni ulun lah, wahini ulun jadi urang nang baik dah bu ai. Banyak nang kawa lun ambil dari sabarataan kajadian nang sudah ulun jalani. Mudahan dosa kawan ulun wan dosa pian diampuni oleh Allah SWT. Amiiin. Jadi imbah kajadian maninggal nya Hakim, sakira saminggu kalu ada pang ulun sarik jua awan abah ulun, lantaran sidin manangati bakawanan awan si Hakim, sampai kada sampat tajulung duitnya nang 15 ribu. Tapi imbah tu lun julung ai gi awan kaluarganya. Rupanya kada barapa lawas abahku tahu jua, aku nih sarik awan sidin, tapi nang ngarannya sidin urang tuha, sudah banyak makan uyah jer,…kaputingannya sidin mamaraki aku, imbah tu mamandiri bagimitan. “ abah minta maaf lay lah,..!!, abah kada tahu pang, amun kawan ikam si Hakim tu pacangan badahulu pada kita, Abah do’akan ja lah, mudahan kena ikam dapat kawan nag baik kaya si Hakim”. Ulun singkat pulang kesahnya, jadi imbah kajadian itu, abahku pina sayang banar wan aku nih, bilanya tulak sakulah aku ni rancak banar di hambin sidin, sampai ja ading-ading ku ada nang pina mahiri, handak jua inya sakalinya. Mudahan abahku tu, di bari awak nang sigar tarus, amiiin.

Post a Comment

Comen

Hot News

Hot Video

Featured Post

Mitos tentang Minum Air Putih dari Kulit Durian

Copyright © HI News. Edit By Pastitala.org Thanks To OddThemes